Vertel en ik luister, laat me zien en ik kijk, laat het me ervaren en ik leer

Het bovenstaande is een wijsheid van een Chinees filosoof (Lao Zhu). Inmiddels is deze wijsheid geadopteerd door de voorstanders van het zgn. hybride leren.

Het leren voor een beroep kenmerkt zich door de verbinding van werken en leren. Nu en in de toekomst. In een werkomgeving leer je een vak onder de knie te krijgen en ervaar je wat je kunt. In een schoolse omgeving leer je deze ervaringen te verdiepen, verrijken en verbreden. Het werken van morgen vraagt om wendbaarheid en inzicht in je eigen vaardigheden en kwaliteiten. Het is met name het laatste waar ik uw aandacht voor wil vragen. In het reguliere beroepsonderwijs is het inmiddels gebruikelijk dat in het leren de beroepspraktijk centraal staat. De leerprocessen sluiten dan gemakkelijker aan bij de dynamische en veranderlijke beroepspraktijk. Een omgeving als een Duurzaamheidsfabriek is een mooie aanzet hiertoe. Maar wellicht is meer nog een kanteling van het beroepsonderwijs noodzakelijk. Zeker in het licht van de zeer dynamische arbeidsmarkt. Het werken en leren horen bij elkaar, een “leven lang”!

Dit organiseren binnen het huidig onderwijssysteem, met alle wet- en regelgeving die hierbij hoort is eigenlijk schier onmogelijk.

Misschien dat het daarom goed is een eens kijken hoe dat dan in sommige andere landen georganiseerd is. Kortgeleden las ik een artikel over hoe de Finnen hier tegen aan kijken. Ze menen dat leerlingen van nu anders leren en hebben een andere toekomst dan die van pak ‘m beet vijftig jaar geleden. Toen waren scholen nog ingericht om brave fabrieksarbeiders voort te brengen. De Finnen “kantelen” vanuit deze nieuwe inzichten het onderwijs. Bedrijven en onderwijs investeren gezamenlijk in saamhorigheid, gemotiveerde creativiteit en leren met plezier. Vanuit deze visie wordt ook het beroepsonderwijs opnieuw georganiseerd!

Doet goed voorbeeld goed volgen?